Uzayda Nanoteknoloji
Nanoteknoloji, gelecekteki uzay
görevlerinde önemli bir rol oynayacaktır. Nanosensörler, önemli ölçüde
geliştirilmiş yüksek performanslı malzemeler veya yüksek verimli tahrik
sistemleri sadece birkaç örnektir.
Sevk sistemleri
Bir nanoteknoloji EP konsepti,
itici gaz olarak elektrostatik olarak yüklü ve hızlandırılmış nanopartiküllerin
kullanılmasını önermektedir. Milyonlarca mikron boyutlu nanoparçacık itici, bir
santimetre kareye sığacak ve yüksek düzeyde ölçeklenebilir itici dizilerinin
üretilmesine izin verecektir.
Casimir kuvvetlerinin manipülasyonunun yıldızlararası uzay gemileri için bir tahrik sistemine yol açabileceğine dair öneriler oldukça uzakta. Temel fikir, sıfır noktası enerjisi sayesinde vakumun bir enerji deposu olduğu gerçeğinden yararlanılabilirse, geleceğin uzay yolcularının sınırsız bir enerji kaynağına erişimi olacağıdır. İhtiyaç duydukları tek şey, elbette, gerekli enerjiyi boşluktan toplayan bir tür tahrik sistemidir.
Radyasyon koruması
Radyasyon kalkanı,
nanoteknolojinin insan uzay uçuşuna büyük katkı sağlayabileceği bir alandır.
NASA, uzay radyasyonuna maruz kalma risklerinin, insanların uzun süreli uzay
görevlerine katılma yeteneğini sınırlayan en önemli faktör olduğunu söylüyor.
Bu nedenle birçok araştırma, astronotları bu risklerden korumak için karşı
önlemler geliştirmeye odaklanmaktadır. Radyasyondan korunma ihtiyaçlarının yanı
sıra düşük ağırlık ve yapısal stabilite gibi diğer gereksinimleri karşılamak
için uzay aracı tasarımcıları, çok işlevli uzay aracı gövdeleri
geliştirmelerine yardımcı olacak malzemeler arıyorlar.