Seramik Nanoparçacıkların Üretim Yöntemleri
Seramik nanoparçacıklar
genellikle metaller ve metal oksitler, silisyum karbür, nitratlar ve magnezyum,
krom ve silikat gibi karbonatlardan oluşur. Güçlü ısı toleransı ve kimyasal
kararlılık gibi faydalı nitelikleri nedeniyle çok çeşitli kullanımları vardır.
Farklı seramik malzemelerin nanoparçacıklarını sentezlemek için yaygın olarak
kullanılan bir dizi teknik vardır.
Seramikler, uygulanan ısı veya
hatta hem ısı hem de basınç tarafından düzenlenen ve metalik ve metalik olmayan
bir karışımdan oluşan belirli bir katı çekirdeğe sahip olarak tanımlanır.
Seramik nanoparçacıklar, alüminosilikat gibi inorganik maddelerden oluşur ve
dış etkenlere çok yatkındır.
Yine de nanoparçacık merkezi bu iki maddeyle sınırlı değildir; bunun yerine metaller, metalik oksitler ve metal sülfür bileşikleri çeşitli boyut, form ve geçirgenlikte nanoyapılar oluşturmak için kullanılabilir.
Seramik Nanoparçacıkların
İmalatı
Genellikle, seramik nanoparçacıklar
katı hal süreçleri ile oluşturulur. Oksit, hidroksit, nitrat, sülfat veya
karbonat gibi ham maddeler fiziksel olarak birleştirilir ve daha sonra nanoparçacıkların
oluşmasına izin vermek için yüksek sıcaklıklarda uzun süre boyunca işlenir. Bu
işlem, azaltılmış bir spesifik alana sahip kaba boyutlu, toplanmış nanoparçacıklar
üretir.
Katı hal bileşikleri oluşturmak
için yüksek sıcaklıkların kullanılması, genellikle düzensiz tane gelişimi ve
stokiyometrik kontrol kaybı ile sonuçlanır. Düşük sıcaklıklarda kabul
edilebilir bir şekle sahip seramik nanoparçacıklar oluşturmak için çok sayıda
modifiye edilmiş kimyasal üretim prosedürü geliştirilmiştir.